درباره فیلم قوی سیاه Black Swan اثر دارن آرنوفسکی

 درباره فیلم قوی سیاه Black Swan اثر دارن آرنوفسکی

دارن آرنوفسکی در قوی سیاه Black Swan تماشاگر را همراه با واکاوی غریب انسانی و حرکتی وارونه در مسیری که مرز بین سیاهی و سپیدی است در ورای سمفونی دریاچه قو و به طور کاملا" ناکوک قرار می دهد.

  

تلاش شوم اسطوره گونه بالرینی جوان برای رسیدن به قوی سپید و سیاه. منطق روایی در اینجا درهم تنیدن واگویه‎ای است که سپیدی و سکوت گرم و ترحم برانگیز نینا(ناتالی پورتمن) به سیاهی مغشوشی مبدل می‎شود. ناتالی پورتمن با صورت آرام و پرسشگر خود از نخستین پلان‎ها بیننده را با غمی خفته و جدالی خفته با خود درگیر می‎کند.

رد زخمها و خونمردگی گام به گام به صورت المانی تکرار شونده می‎شود که با عمق درگیری دختر شدت بیشتری یافته و کنشهای غیر قابل کنترل و واکنش‎هایی عمیق را با خود به همراه دارد که در این سقوط ممتد پله به پله،  تماشاگر را به طور کاملا" هوشمندانه به فکر وا می‎دارد و گاه پس می‎زند به طوریکه که در عین آگاهی از داستان به یکباره سردرگم می‎شود.

آرنوفسکی در مقام کارگردان صحنه و بازیگر نقش اول را در کشاکشی بی‎پایان قرا می‎دهد که بنابراین ابتدا تصور می‎شود نینا در مرکز است و تمامی اجزا حولش می‎چرخد. درست در لحظه‎های اوج در این چرخش واهی، مرکز دایره به طور معکوسی تغییر یافته و نینا در حول کلیه پیرامونش به بازی گرفته می‎شود که این چرخش مدام تا انتهای نیستی بالرین را پیش می‎برد. 

 

نینا شیفته‎ی اجراست و فقط در لحظاتی از رقص باله او را بی‎دغدغه درونی می‎بینم و حالت برون گرایانه‎ای پیدا می‎کند و تصویر کاملی از یک زن را می‎بینیم با کمترین خلل روانی و عاطفی و دراینجاست که صحنه به نینا هویت می‎بخشد و احساس کامل بودن می‎کند. 

در روابط شخصی هم این قوی اول اجرا انسانی تنهاست که او را در رابطه‎ای محدود و تنها با مادرش مشاهده می‎کنیم، مادری که با آگاهی از عدم تعادل روانی دخترش به طور نسبی همیشه مراقب اوست.

یکی از نقطه‎های درخشان بازی پورتمن عدم احساس امنیت، حس تنهایی و قرار گرفتن در زیر سنگینی نگاه اطرافیان است، که تنها در زمانی خود واقعی‎اش بروز پیدا می‎کند که وی در خلوت خود مشغول وارسی زخم‎های پریشان گونه خود می‎باشد. او خیره به رد زخم‎هایی است که هست و  

 نیست و حالت پارادوکسیکالی به خود می‎گیرد و این معلق بودن تا پایان کار و مرگ او ادامه می‎یابد.

بازیگر به طور تدریجی رویای خود را در حال نابودی و یغما می‎بیند و در آستانه‎ی این حس،  سیاهی این  شخصیت مجال بروز یافته و حالت تدافعی به خود گرفته و در پی حفظ جایگاه خود می‎کوشد که در این مسیر حتی تا کشتن  پیش می‎رود.

درانتها با نینا با  قتل و به نوعی هاراگیری درخشان و نفس‎گیر مرگ را به بودن رقیبش ترجیح داده و اجرای بی‎نظیرش رد قالب قوی سیاه تبلور اشک و سیاهی است در قالب دریدن آدمیت وارونه و سپیدی مطلق که در این مرز وجه خاکستری سهم کمتری داشته و در سکانس پایانی با سینه‎ای دریده، قوی سپیدی است که سیاهی را تاب نمی‎آورد و سرخی را بر می‎گزیند. او وداعی با شکوه با مأمن اصلی‎اش یعنی صحنه اجرا دارد.

پورتمن با حضوری شگفت انگیز کاملا" در خدمت نقش و روند طبیعی و کلی فیلم بوده و تلاش ستودنی در ارائه‎ی نقشی پیچیده و درونگرا و نشانه‎ی بیرونی بازی وی در قالب بالرین جوان و آینده دار داشته است.

کارگردان با زیرکی تمام بث را به عنوان الگوی نینا در مقابل وی قرار می‎دهد و  فردایش را به نمایش می‎گذارد، فردایی که در امروز رقم می‎خورد آن هم نه در بستر بیماری که در اوج بازی و تشویق ممتد حضار.

دارن آرنوفسکی در متن روایتی سردرگم، بیننده را در تک تک نماها گم می‎کند و در مسیری تماشاگر را قرار داده که در پایان بینده را از این گیجی مدام  بیرو ن می‎آورد، نمی آورد و راوی روایتی با شکوه پوچ از انسانی در آستانه ی فروپاشی است. 

نوشته آقای حسام کاظمی 

                     

                                         تحلیل دیگر از آقای سید آریا قریشی  

م «قوی سیاه» به کارگردانی دارن آرنوفسکی، فیلمساز مشهوری که او را با آثاری چون «مرثیه‌ای برای یک رؤیا»، «چشمه» و «کشتی‌گیر» می‌شناسیم، از هفته گذشته به طور محدود در آمریکا اکران شده است.

ین فیلم  در 18 سالن سینما روی پرده رفت که پس از یک هفته نمایش، تعداد سالن‌های نمایش‌دهنده این فیلم به 90 سالن افزایش یافت. فروش این فیلم پس از 8 روز به بیش از سه میلیون و دویست هزار دلار رسیده است. قرار است اکران گسترده این فیلم از روز 22 دسامبر در 1000 سالن آغاز شود. علی‌رغم اکران محدود «قوی سیاه»، بحث‌ها درباره آن بسیار داغ است. به خصوص این که از این فیلم و بازیگرانش به عنوان یکی از مهم‌ترین فیلم‌های اسکار امسال نام برده می‌شود. امتیازاتی که این فیلم در سایت‌های معتبر سینمایی به دست آورده، نشان می‌دهد که بی‌شک با فیلم قرص و محکمی سروکار خواهیم داشت. در سایت IMDB تاکنون میانگین امتیازات «قوی سیاه»، با کسب 3218 رأی، 8.9 می‌باشد. بی‌شک پس از اکران گسترده فیلم، این نتیجه تغییر زیادی خواهد کرد. اما می‌توان انتظار داشت که «قوی سیاه» به جمع 250 فیلم برتر سایت IMDB راه پیدا کند. در سایت METACRITIC، امتیاز فیلم 77٪ است. 86 درصد از طرف منتقدین و 90 درصد از سوی مردم هم نتیجه بسیار خوبی برای آخرین ساخته آرنوفسکی در سایت ROTTENTOMATOES به شمار می‌آید. در سایت MOVIES.YAHOO هم میانگین نظرات منتقدان درباره «قوی سیاه» بر اساس 11 ریویو قرارداده شده در سایت، A- است. «قوی سیاه» تا همین الآن 11 نامزدی از جوایز ستلایت، گاتهام و انجمن منتقدان واشنگتن دی.سی داشته و به فهرست ده فیلم برتر سال منتقدان طراز اولی چون پیتر تراورس هم راه پیدا کرده است. نظر اکثر منتقدان هم درباره این فیلم مثبت بوده است. راجر ابرت که 3.5 ستاره به فیلم داده، «قوی سیاه» را از بعضی جهات قابل مقایسه با فیلم قبلی آرنوفسکی، «کشتی‌گیر»، می‌داند. طبق نظر ابرت، در هر دو فیلم یک نوع حرفه‌ای‌گری بی‌تزویر و پاکدلانه وجود دارد و در هر دو فیلم با شخصیت‌هایی سروکار داریم که به خاطر دنبال کردن کارشان، در زندگی شخصی خود دچار مشکل می‌شوند. ابرت در بخشی دیگر از مقاله‌اش درباره «قوی سیاه»، آن را ملودرامی می‌داند که با احساسات‌گرایی غلیظ، بسیار باشکوه و به طرز تیره و تاری آبسورد روایت شده است. مایکل فیلیپس هم با دادن 3.5 ستاره به این فیلم، هشدار داده که خیلی از تماشاگران احتمالاً در برابر بازی‌های واقعی/فانتزی که فیلمنامه بر روی هسته مرکزی‌اش پیاده می‌کند، مقاومت خواهند کرد. لوک تامپسن که حتی بیش از منتقدان پیشین طرفدار فیلم بوده و آن را یک فیلم درجه A ارزیابی کرده، به این مسأله اعتقاد دارد که اعضای آکادمی اسکار احتمالاض‌فیلم را بیش از حد برای ذائقه خود ترسناک ارزیابی می‌کنند و از آن سو هم طرفداران فیلم‌ةای ترسناک از فکر این که باید به تماشای یک باله بنشینند، شورش خواهند کرد! اما تامپسن در ادامه به این نکته اشاره می‌کند که در هر دو صورت، آن‌ها هستند که ضرر خواهند کرد (و نه فیلم). مانولا دارگیس معروف هم به فیلم A داده و آن را تلفیق افسون‌کننده‌ای از دیوانگی و حیله‌گری دانسته است. جیمز براردینلی هم به «قوی سیاه» 3.5 ستاره داده تا نشان دهد این فیلم از دید او هم یکی از بهترین‌های سال است. براردینلی درباره «قوی سیاه»‌می‌گوید: «قوی سیاه کاری می‌کند که پیچیدگی‌های «جزیره شاتر» و «تلقین» در مقایسه با آن بسیار سهل‌الوصول به نظر می‌رسند!» براردینلی در جایی دیگر ناتالی پورتمن را شایسته دریافت اسکار بهترین بازیگر زن نقش اصلی می‌داند. اما کنت توران سختگیر یکی از منتقدان جدی فیلم محسوب می‌شود. توران که به «قوی سیاه» C- داده و آن را یک دست و پا زدن بیهوده تمام عیار تلقی می‌کند، به خصوص با شخصیت نینا (که توسط پورتمن بازی شده)‌ مشکل دارد و او را عصبی‌کننده می‌داند. به خصوص با علائم خراش غیرقابل تشریحی که دارد و علاقه شدیدی که به ملاقات غریبه‌ها در مترو نشان می‌دهد! 

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آثار فوق لیست کامل را دانلود کنید

لیست کامل فیلم ها  را می توانید از اینجا  یا اینجا  دانلود  کنید

فروش مجموعه فیلم های دارن آرنوفسکی Darren Aronofsky  

فروش مجموعه فیلم های برنده جایزه اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان

بیوگرافی دارن آرنوفسکی (Darren Aronofsky )