نقد فیلم حال بچه ها خوب است Kids Are All Right اثر لیزا چولودنکو

 

Kids Are All Right (همه بچه ها خوبند)

انر : کمدی، درام 

کارگردان :  Lisa Cholodenko

نویسنده :  Lisa Cholodenko

فروش :20 میلیون دلار

ناشر: Focus Features 

تاریخ اکران : 30 جولای 2010  

زمان فیلم : 106 دقیقه 

زبان : انگلیسی

درجه سنی : R 

امتیاز IMDB به این فیلم : 7.4

میانگین امتیاز منتقدین : -A

خلاصه داستان :

داستان فیلم درباره دو زن به همراه دو فرزندشان می باشد که فرزندان هر دوی آنها از یک پدر هستند. آنها زندگی خوبی را می گذرانند تا اینکه بچه ها بعد از سالها تصمیم می گیرند تا پای پدرشان را نیز به زندگی خود بکشانند...

بازیگران :

Julianne Moore,

Annette Bening,

Mark Ruffalo,

Mia Wasikowska,

Josh Hutcherson

نقد و بررسی  فیلم

The Kids Are All Right (همه بچه ها خوبند)

لیزا چالودنکو با دو فیلم کم بودجه ی قبلی اش High art( با بازی الی شیدی، رادا میچل و پاتریشا کلارکسون ) و لورل کانیون ( با بازیگری فرانسیس مک دورمند ) توجهات را به خود جلب کرد.بچه ها خوب اند با بودجه ی ده میلیون دلاری اشپربودجه تر از فیلم های قبلی چالودنکو است، اما فراتر از این واقعیت بچه ها خوب اند از حیث سینمایی تجربه ی کامل تر و تمام عیارتری برای سازنده اش به شمار می رود.این فیلم مثل آثار قبلی سازنده اش با کاراکترهای زنده و ملموس اش و بازی های قوی بازیگرانش، گوشه ای از زندگی انسان های امروز آمریکایی را با قدرت هر چه تمام به تصویر کشیده است.اما بچه ها خوب اند دو ویژگی دیگر در قیاس با دو فیلم قبلی چالودنکو دارد: داستان خوبی برای عرضه کردن و از همه مهم تر نقطه نظرات متمایزی راجع به زندگی خانوادگی.

ولس ( جولین مور) و نیک ( آنت بنینگ ) دو زن میانسالی هستند که نزدیک بیست سال است مشغول زندگی با یکدیگرند.آنها صاحب دو فرزند هستند: پسری به اسم لیسر ( جاش هاچرسون ) و دختری به اسم جونی ( میا واسیلورسکا ).بچه ها که حالا در دوران نوجوانی به سر می برند با استفاده از روش تلقیح مصنوعی به دنیا آمده اند.نیک مادر یکی از بچه ها و ژولس مادر دیگری است.بچه ها خواهر و برادر ناتنی هم به شمار می روند زیرا هر دوی آنها از اسپرم های یک اسپرم دونر ( اهدا کننده ی اسپرم) ناشناس به وجود آمده اند.زندگی خانوادگی این خانواده ی چهارنفره تواٌم با شادی است.آنها جزو طبقه ی متوسط بالای جامعه هستند.نیک دکتر است، اما ژولس به کار محوطه سازی علاقه دارد و فعلاً احساس بلاتکلیفی می کند.ژولس و نیک مثل هر زوج والد دیگری با مسائل و مشکلات خاص خودشان، از جمله بحران میانسالی روبرو هستند اما در مجموع زندگی راحت و بی تکلفی دارند.اما با این وصف، چیزی در این زندگی بدون « پدر » -یا بدون « شوهر » -ناقص است.بچه ها حالا که بزرگ شده اند به مادران خود اعلام می کنند که دوست دارند با پدر بیولوژیکی خود آشنا شوند.مادرها که آدم های بسیار آزاداندیشی هستند در تئوری  مخالفتی با این قضیه ندارند، اما به زودی معلوم می شود که عملی شدن این خواسته تا چه حد می تواند مسئله ساز باشد.در ادامه ی ماجرا هویت پدر بیولوژیکی بچه ها معلوم می شود.این فرد، آدم جالب و باحالی است به اسم پال ( مارک رافالو ) . پال  که از هیپی های سابق بوده، مجرد است و در حال حاضر یک رستوران گیاهی را اداره می کند ( معلوم نیست که چرا در فیلم های « تلقیح مصنوعی » کاراکتر مرد قصه باید حتماً در کار مزرعه داری با تولید محصولات طبیعی ارگانیگ باشد؟ در فیلم برنامه ی کمکی ( 2010 ) نامزد جنیفر لوپز در کار تولید پنیر ارگانیک از شیر بزهایی بود که در مزرعه ی اختصاصی اش آنها را پرورش می داد! ) باری، در ادامه ی ماجرا، پال برای صرف شام به خانه ی نیک و ژولس دعوت می شود.پال آدم دوست داشتنی و مهربانی است و بچه ها هم از او خوش شان می آید. پال که قصد محوطه سازی در مزرعه اش را دارد، ژولس را برای این کار استخدام می کند.به تدریج رابطه ی صمیمانه ا ی بین پال و ژولس ایجاد می شود.اما موقعی که ابعاد این رابطه برملامی شود، نیک حسابی ناراحت می شود...

چه ها خوب اند پر از دیالوگ ها ی خوب و هوشمندانه است.بنینگ و مور در تجسم بخشی رابطه ی دو زنی که بیست سال است با هم زندگی می کنند، کاملاً موفق بوده اند.هیچ موقعیتی در فیلم تصنعی نیست.برخی از صحنه ها ی فیلم ، مثلاً صحنه ی مهمانی کوچک شام، که در آن نیک در آستانه ی فروپاشی عصبی است و بی توقف مشغول حرف زدن است و همه ی حرف هایش غیر منطقی به نظر می رسد، به شدت اثرگذار است.خود ما در زندگی هایمان شبیه چنین موقعیتی را حتماً تجربه  کرده ایم اما شاید از معدود مواردی است که سینما موفق به بازنمایی این موقعیت بر پرده شده است.صحنه هایی از این دست حکایت از توانایی فیلمساز در شتاخت طبیعت بشری و تسلط وی به مایه هایی روانشناسانه دارد .اما فراتر از همه ی این ها، بچه ها خوب اند حرف مهمی هم برای گفتن دارد.فیلم در زیر سطح کمدی اش در حول سه شخصیت میانسال، این پرسش کلیدی را مطرح می کند که معنای خانواده چیست؟ ومعنای ازدواج چیست؟ شاید پیام نهایی این باشد که خانواده هایی که به سنت و ارزش های پذیرفته شده ی عام پشت پا می زنند بیش از همه در معرض آسیب قرار دارند. توصیه ی نهایی فیلم به تماشاگران  اش ، بازگشت به سنت برای حفظ کیان خانواده از آسیب ها بیرونی است.

10 فیلم برتر سال 2010 از نگاه راجر ایبرت + نقد هر فیلم

راه های مختلفی برای خواندن عنوان فیلم وجود دارند. شما عنوان فیلم را می توانید به این صورت ترجمه کنید که کودکان خوب هستند یا میتواند این معنی را بدهد که عده ای خاص از کودکان خوب هستند یا می تواند این مفهوم را برساند که هیچ اشکالی ندارد اگر همجنس گرایان زن با همه تشکیل خانواده را بدهند و بچه های خود را بزرگ کنند . زنان با هم ازدواج کرده  می توانند از اسپرم های یک اهدا کننده در بانک اسپرم استفاده کرده و بدین شکل بچه های هر کدام از مادران می توانند از طریق پدر با هم خواهر یا برادر هم به شمار بیایند. در این فیلم نفش مادران و والدین توسط جولین مور و آنت بنینگ ایفا می شود که در حال گذر از  بحران سنین میانسالی خود می باشند.

بچه های این دو مادر به طور غیر منتظره ای پدر مشترک خود را پیدا می کنند و با او تماس می گیرند. مادران از اینکه پای این مرد دوباره به زندگی آنها باز شود بسیار سراسیمه و وحشت زده هستند. تمام حضور این مرد در زندگیشان قرار بود مربوط با اهدای اسپرم و دوران حاملگی باشد.  رافائلو  نقش این پدر را بازی می کند. پدری که نقش اهدا کننده اسپرم برای کسانی بازی می کند که در مواجهه با مسائل مهم زندگی ، بی خیالی و نادیده گرفتن آن  انتخابی اخلاقی است.  او فکر می کند که دیدن فرزندانش می تواند جالب باشد، ازدواج مادرهایشان از دیدگاه او جالب است و دعوت آنها براش شام می تواند ایده جالبی باشد. منظورم اینه که .. بله. البته.. میدونی، چرا که نه. باشه حال ببینیم چی میشه!   با نگاهی عمیق تر فیلم تاکیدی است هر چه بیشتر بر ارزش های خانواده.

منتقد : بیژن اشتری، راجر ایبرت